Thomas: C’est à moi !

Stéphane: Non, c’est à moi !

Thomas: C’est à moi !

Stéphane: Non, c’est à moi !

Thomas: Tu rigoles ?

Stéphane: Tu veux une gifle ?

Maîtresse: Mais qu’est-ce qui se passe ici ?!

Julie: Les garçons ne sont pas sages, Madame. Ils se battent.

Thomas : Stéphane a pris mon cahier !

Stéphane: Non, c’est mon cahier !

Thomas: Il dit n’importe quoi !

Stéphane: Sale menteur ! Tu mens !

Thomas: Tais-toi…

Maîtresse: Silence les enfants ! Un peu de silence ! Voyons. Tu t’appelles comment ?

Thomas: Je m’appelle Thomas. Thomas Dupont.

Maîtresse: Le cahier d’exercices de Julie Kowalska. Voilà. C’est à toi.

Julie: Merci Madame.

Thomas: Désolé. Je pensais que c’était le mien.

Stéphane: Moi aussi.

Julie: C’est pas grave.

Tomek: To moje! 

Stefan: Nie, to moje!

Tomek: To moje! 

Stefan: Nie, to moje!

Tomek: Żartujesz sobie?

Stefan: Chcesz dostać? 

Pani: Co tu się dzieje?

Julia: Chłopcy są niegrzeczni, proszę Pani. Biją się.

Tomek : Stefan zabrał mi zeszyt!

Stefan: Nie, to mój zeszyt!

Tomek: Opowiada głupoty!

Stefan: Podły kłamczuch! Kłamiesz!

Tomek: Bądź cicho…

Pani: Cisza dzieci! Odrobinę ciszy! Zaraz zobaczymy. Jak się nazywasz?

Tomek: Nazywam się Tomek. Tomek Dupont.

Pani: Zeszyt Julii Kowalskiej. Proszę. To Twoje.

Julia: Dziękuję, proszę Pani.

Tomek: Przykro mi. Myślałem, że to mój.

Stefan: Ja też.

Julia: Nie szkodzi.