Zaimki dzierżawcze – liczba pojedyncza

Dzisiaj poznamy zaimki dzierżawcze czyli takie, które służą nam do określania własności rzeczy lub osób. : W tej lekcji przedstawiamy zaimki dzierżawcze liczby pojedynczej: „mój”-„moja”, „twój”-„twoja”, „jej”-„jego”. Zarówno osoba posiadająca, jak i rzecz (czy osoba) posiadana są tu w liczbie pojedynczej.

Różnica pomiędzy językiem francuskim, a polskim dotyczy trzeciej osoby liczby pojedynczej (jej, jego). W języku polskim o rodzaju zaimka decyduje rodzaj osoby posiadającej. Np. mama Tomka to JEGO mama, tata Zosi to JEJ tata… W języku francuskim odwrotnie -  rodzaju zaimka decyduje rodzaj przedmiotu lub osoby posiadanej.

Wyraz mama („maman”) jest rodzaju żeńskiego, więc zaimek  też będzie rodzaju żeńskiego i będzie brzmiał tak samo niezależnie od tego, czy „posiadaczem” mamy jest chłopiec, czy dziewczynka. Zawsze powiemy „SA MAMAN”.

MA

C’est ma maman. To moja mama.

C’est ma mamie. To moja babcia.

C’est ma cocotte. To moja kurka.

MON

C’est mon papa. To mój tata.

C’est mon lapin. To mój króliczek.

C’est mon chéri. To moje kochanie. (UWAGA! W języku francuskim nie ma rodzaju nijakiego)

TA

C’est ta sœur. To twoja siostra.

C’est ta classe. To twoja klasa.

C’est ta fleur de lys. To twoja lilijka.

TON

C’est ton petit bout de sucre. To twój cukiereczek.

C’est ton livre. To twoja książka.

C’est ton cartable. To twój tornister.

SA

C’est sa voiture. To jej/ jego samochód.

C’est sa tente. To jej/ jego namiot.

C’est son amie. To jej/ jego przyjaciółka.

UWAGA! Jeśli wyraz następujący po zaimku dzierżawczym zaczyna się od samogłoski, to nawet gdy jest rodzaju żeńskiego używamy zaimków "MON", "TON", "SON".

SON

C’est son écharpe. To jej/ jego chusta.

C’est son uniforme. To jej/jego mundur.

C’est son cochon d’Inde. To jej/ jego świnka morska.